Het is weer een nieuwe lente. Mijn tweede lente bij het Frans Hals Museum waar ik ruim een jaar geleden begon. Wat me in dat jaar het meeste is opgevallen? Dat zijn de mensen. En dan heb ik het niet alleen over het hardwerkende museumteam en natuurlijk onze bezoekers, maar ook over al die mensen die Frans Hals schilderde. Want dat kon hij als geen ander: échte mensen schilderen. Dat is dan ook precies wat er in ons museum, onze kunst en onze verhalen centraal staat: mensen.
Meervoud dus. Want kunst beleven kun je alleen, maar is samen nog leuker. We ontvangen je dan ook graag samen met anderen in onze bijzondere historische gebouwen. Met, voor de oplettende bezoeker, aan het Groot Heiligland sinds kort een vernieuwde entree en winkel en een nieuw logo met een knipoog naar Haarlem, de stad van Frans Hals. Hier bewaren en presenteren we de kunst van Haarlem, voor bewoners en bezoekers van de stad, voor nu en voor de toekomst. En ook dat doen mensen samen met andere mensen.
Het is weer een nieuwe lente, tijd ook voor nieuwe mensen in het museum. Want met de komst van Maaike Rikhof en Manique Hendricks als nieuwe conservatoren moderne- en hedendaagse kunst is ons conservatorenteam weer compleet. Binnenkort start bij ons een eerste jonge programmamaker die gaat samenwerken met jongeren uit Haarlem en omgeving om op nieuwe, inspirerende manieren meer jonge mensen bij kunst te betrekken. Jongeren lopen niet zo snel warm voor kunst, zijn met zichzelf maar ook met de toekomst van onze planeet bezig. Kunst en musea kunnen hier absoluut wat in betekenen. Die verantwoordelijkheid hebben we. En met Gezichten van Noord-Holland maken we samen met het Amsterdam Museum, lokale gemeenschappen en kunstenaars, tijd en ruimte voor nieuwe gezichten. Samen maken we nieuwe portretten, geïnspireerd op de beroemde groepsportretten uit onze en andere Noord-Hollandse collecties. In de vorige HRLM vertelden deelnemers van Flinty’s Mila en Eevee daar al meer over.
Het is weer een nieuwe lente, en dus ook tijd voor nieuwe verhalen. Musea zijn een ontmoetingsplek voor verschillende mensen met verschillende perspectieven. Binnen én buiten het museum komen nieuwe verhalen naar voren. Sterker nog, ze zijn er al. Zoals kunstenaars op een bijzondere manier naar de wereld kijken, zo kijkt iedereen op een persoonlijke manier naar kunst, naar elkaar en naar de wereld. En iedereen, ook wij als museum, heeft blinde vlekken. Ik vind het belangrijk dat we ons daarvan bewust zijn en er mee aan de slag gaan. Hoe kijken bijvoorbeeld Haarlemse kinderen naar kunst? Wat zien zij dat wij volwassenen niet (meer) zien? Die open en onbevangen blik fascineert mij. We werken in het museum daarom samen met Haarlemse kinderen aan een kinderaudiotour. Samen met de eerder genoemde jongeren vormen zij een nieuwe generatie kunstkijkers die deze lente en vele lentes daarna van zich laat horen!
Fotografie: Jacqueline de Haas