Als ik jullie éen tip mag geven voor het nieuwe jaar: zing! En kom nu niet aan met ‘maar ik kan niet zingen’. Dat is onzin. Iedereen kan zingen. Sommige mensen zingen heel mooi en anderen weer wat minder, maar iedereen kan zingen.
Zelf ontdekte ik pas dat ik kon zingen toen ik al halverwege de veertig was. Ik werd voor het blok gezet tijdens de repetities voor I Love ’84, een muziektheaterproductie die we maakten met Theatergroep Eglentier. Mij was ooit verteld dat ik niet kon zingen en ik had dat voetstoots aangenomen. Tot het moest en ik mezelf verbaasde.
Een paar jaar later stond ik met gelegenheidsformatie Hans Goes & Friends tijdens (toen nog) Koninginnedag op het dak van Café Wilsons aan het Wilsonsplein te zingen. Geen idee wat we aan het doen waren. Op een bepaald moment, volgens mij stond Evelien Laat Me Alleen te zingen, lag Michel op zijn buik aan de rand van het podium en schreeuwde naar de bar beneden: ‘Vier bier voor de band!’ Even later vroeg hij Hans ‘wazzut
volgende liedje?’, terwijl hij vergeten was dat hij een microfoon in zijn hand had. Het schalde over het plein. Na een wankel optreden bij Café Koops onder onze nieuwe, haastig verzonnen, naam Trio Vierstemmig besloten we toch maar iets vaker te repeteren. Dat hielp. Al zijn we onze licht anarchistische inslag nooit kwijtgeraakt.
Optreden doe je niet voor een publiek, maar samen mét een publiek. Daar geloven we in. Als je kunst wilt of pretenties, dan moet je niet bij ons zijn. Wij zijn een feestband. Er moet worden gelachen en meegezongen. En gesprongen. En gedronken. Of het nu Evelien is die een koningsdagoptreden afsluit met All I Want For Christmas, Hans die over de bar kruipend zijn overhemd openscheurt bij Du Hasst van Rammstein, Michel die het publiek in polonaise meeneemt de straat op of ikzelf die tijdens De Vlieger van Hazes ineens zingt ‘zijn trein, zijn fiets, zijn... ballen, nee daar keek hij niet naar om’. Er gebeurt altijd wel wat.
Maar bovenal zingen we. En dat zingen maakt ons, en de mensen die meedoen, iedere keer weer onbedaarlijk gelukkig. Daarom mijn tip voor 2024: zing! In de auto, tijdens het strijken, bij een koor, in de kerk, stiekem of op een podium, het maakt niet uit.
Zing!